Blog

Mijn dochter heeft thuis ‘een groot bakkes’. Ze zegt waar het op staat. Wanneer haar onrecht is aangedaan dan zullen we het zeker weten. Ze komt zonder probleem op voor haar rechten. Ze laat de kaas niet van tussen haar boterham pakken. Maar wanneer ze op school komt, zie ik een ander kind. Een meisje die niet meer assertief is, die haar mening niet durft te geven. Ze durft niet in te gaan tegen de kinderen van haar klas. Het is zelfs zo erg dat ze heel onderdanig wordt. Ik herken haar niet meer. Waar is mijn assertieve dame naar toe?

Heeft jouw kind graag dat alles loopt zoals hij het in zijn hoofd heeft? Loopt hij tijdens zijn verjaardagsfeestje ook de hele tijd rond om na te gaan of iedereen wel voldoende drank, eten… heeft? Zelfs wanneer je hem geruststel dat jij er voor zal zorgen.

Hij wilt dat alles verloopt zoals hij het in zijn hoofd heeft. Jouw kind heeft duidelijk last van controledrang.

Wanneer ik met mijn gezin op restaurant ga, is het altijd hetzelfde liedje. Ik krijg de menukaart voor mijn neus en lap wat ga ik eten. Er staat zoveel lekkers op de kaart dat ik niet weet wat te kiezen. Ik moet meestal niet uit al te veel recepten kiezen want ik eet vegetarisch, maar toch. Net wanneer ik mijn keuze heb gemaakt, komt de ober met de vraag: ‘Heb je je keuze reeds kunnen maken? Wat ga je drinken?’ Shit daar had ik nog niet over nagedacht. Help wat wil ik drinken, ik kan niet kiezen!

Maar als ik opkijk van de menukaart, zie ik dat mijn kinderen evenveel last hebben van keuzestress als ik.