Blog

Even terug in de tijd. Op een zekere dag in de maand september. Ik hoor de deur dicht slaan en sta op het punt te vragen: 'Hoe was het op school?' Maar wanneer ik mij omdraai, zie ik nog net dat mijn zoon zijn tranen afdroogt. Hooow, daar schrik ik wel wat van. Wat is hier aan de hand? Dit had ik niet zien aankomen.

Alles moet als maar sneller, beter, groter, mooier... zijn. En we doen er allemaal vrolijk aan mee. Nou ja, vrolijk is misschien niet helemaal waar. We doen er aan mee omdat we denken anders uit de boot te vallen, gepasseerd te worden. Dat we op die manier kansen laten liggen. En deze ratrace speelt ook onze kinderen parten.

Loopt er bij jullie thuis ook iemand rond die zich helemaal niet lang kan focussen? Wel hier lopen er zo’n aantal rond. En ik moet eerlijk bekennen dat ik daar ook bij hoor.