Streng of boos?

Misschien heeft het te maken met de manier waarop je je uit. En zit dààr geen verschil in. Misschien reageer je boos als je streng wilt zijn? Misschien verhef je je stem wel altijd als je regels wilt opleggen?

Boos zijn, wat is dat?

Boos zijn, is net als blij, verdrietig, bang… een emotie.

Boos word je als er iets misloopt, wanneer je ruzie hebt, wanneer iemand jouw regels overtreedt.

Streng zijn, wat is dat?

Je bent streng omdat je een goede ouder wilt zijn. Je wilt namelijk je kind geen foute dingen aanleren. Je wilt dat ze zich aan onze regels houden en bovenal wil je dat ze slagen in hun leven.

Je hebt heel graag dat de dingen op jouw manier gebeuren. Jouw kind weet wat hij aan je heeft en waar hij zich moet aan houden. Met streng zijn is eigenlijk niks mis mee. Streng zijn heeft te maken met duidelijkheid en consequent zijn. Je stelt je grenzen aan je kind wat heel belangrijk is. Op die manier weet hij wat de speelruimte is en dit heeft veiligheid.

Het probleem is dat sommige van onze kinderen bang zijn voor strenge mensen. En eigenlijk hoeft dit niet.

De oorzaak

Als je als volwassene boos wordt wanneer je kind zich niet aan de regels houdt. Door dit te doen raakt je kind in de war omdat hij het verschil niet ziet tussen boos en streng.

Jij verwacht dat je kind van de eerste keer zal luisteren. Maar niks is minder waar, kinderen vergeten heel snel regels. Ze doen dat niet altijd met opzet, maar hun hersenen zijn daar nog niet aan toe. Jij moet de regels dus regelmatig herhalen. En daar ligt het probleem, jij raakt gefrustreerd omdat je verwachtingen veel te hoog liggen en je denkt soms dat hij dit met opzet doet. En zo ontstaat er ruzie.

En eerlijk soms zit je ego ook een beetje in de weg. Want als je kind niet onmiddellijk doet wat je zegt, ben je in jouw ogen misschien geen goede ouder. Want veel buitenstaanders hebben snel een oordeel klaar.

Misschien trap jij ook in deze val. Wanneer je kind niet luisteren, wordt je boos en begin je te schreeuwen. En dan hoop je dat hij de volgende keer de regels wel zal respecteren. Maar zo werkt het jammer genoeg niet. Hij wordt misschien bang van jou of gaat terug schreeuwen en dan krijg je nog meer ruzie.

Als ouder weet je best dat dit niet de meest efficiënte manier is om je kind te laten luisteren. Maar soms is het sterker dan jezelf omdat je reptielenbrein van zich laat horen. Je wilt als het ware je kind beschermen zodat hij niet in zijn ongeluk loopt.

Hoe kunnen we dit voorkomen?

De vraag die je je kunt stellen, is de volgende. Is dit allemaal wel nodig?

Want je kan best streng zijn tegen je kind, zonder boos te worden. Je kunt grenzen stellen op een vriendelijke, neutrale toon. En sta er ook bij stil dat je kind in een leerproces zit. Het gehoorzamen, is iets dat je kind moet leren. En dat gaat nu éénmaal met vallen en opstaan. Heb geduld met hem en accepteer dat hij niet altijd onmiddellijk zal doen wat jij vraagt.

Je kan je kind vermanen door vriendelijk en duidelijk te vertellen wat kan en wat niet. Wanneer je een regel opstelt, leg dan ook uit waarom je deze regel stelt. Wanneer je kind begrijpt waarom hij iets niet mag doen, zal er minder conflict zijn.

Bijvoorbeeld: vertel dat hij niet aan je laptop mag zitten omdat je niet wilt dat je bestanden kwijtraken, of dat je graag wilt dat hij zijn speelgoed opruimt, omdat het anders een rommeltje wordt in huis.

En als je kind ondanks deze duidelijke regels niet luistert, kun je hier een consequentie aan verbinden. Maar dit hoeft niet boos. Ook dit kan op een neutrale toon. Zo blijf je als ouder uit het conflict. Soms lukt het niet om rustig te blijven, maak dan aan je kind duidelijk dat je boos bent en waarom. Op die manier leer je je kind het onderscheid tussen streng en boos te maken.