Vakantiestress

foto van een koffer en het woord vakantiestress

Ja, het is terug zomervakantie. Voor de één, een zucht van verlichting. Niet meer hoeven rondcrossen voor de hobby’s van de kids. De kampen voor de kinderen zijn gepland en je hebt zelfs een uitje met gezin geboekt. Alles is goed geregeld waardoor de twee maanden vakantie rustig kunnen verlopen.

Maar voor de ander begint een helse tijd. Al bij het horen van het woord grote vakantie, breekt de stress al uit. Je kind wilt geen enkel kamp doen… En nu? Hoe, kom je deze twee maanden door?

Je had nochtans gehoopt dat hij deze zomervakantie een kamp zou doen, al was het maar ééntje. Maar neen, hij ziet het niet zitten. Elk jaar hetzelfde liedje, elk jaar bouwt de vakantiestress zich op. De stress bij jouw kind piekt een paar maanden eerder. Wanneer het gesprek over zomerkampen begint. Hij zou zo graag hebben dat jij er over zwijgt. Dat dit onderwerp stilletjes verdwijnt.

Maar ja, jij wilt net dat de zomervakantie vroeg genoeg geregeld is zodat je dit van je to-do lijstje kan schrappen. Zodat je niet te laat bent voor de inschrijvingen. Want je kinderen twee maanden thuis zonder dat er iets gepland is, bezorgt je heel veel stress. Je ziet al allerlei doemscenario's voor je.

Van werken zal er dan niet veel in huis komen. En ze alleen thuis laten, is ook al geen optie. Dan maar opa en oma inschakelen. Het liefst van al zou je hem een ‘sjot onder zijn kont’ willen geven en op kamp sturen, maar dat voelt ook niet goed.

Je vraagt je af van waar al die stress toch komt? Hoe komt het dat hij telkens blokkeert en het niet ziet zitten om op kamp te gaan?

Je kind moet misschien een hele resem drempels over waar jij niet altijd bij stilstaat. Wat niet abnormaal is, jij bent praktisch bezig. Je wilt dat je kind een leuke vakantie heeft en voor jou hoort een kamp daar wel bij.

Je kind heeft nood aan voorspelbaarheid

Misschien vind jouw kind het spannend om nieuwe dingen uit te proberen. Want nieuwe dingen zijn onvoorspelbaar. En zeg nu zelf op kamp gaan is echt wel onvoorspelbaar. Hij weet niet wat er te gebeuren staat. Elke dag kan er wel iets voorvallen of iets veranderen aan de planning. Hij moet zich helemaal overgeven aan anderen en dat vindt hij nu echt beangstigend.

Zelfstandigheid is een groeiproces

Misschien is de stap naar op kamp gaan nog te groot voor jouw kind. Maar je kan die angst verkleinen door er niet al te veel gewicht aan te hangen. Je kan ook starten met een logeerpartijtje bij oma en opa of bij tante. Kortom bij iemand die jouw kind goed kent en vertrouwt. Eens dit goed lukt kan je het langer laten duren of eens bij een vriendje gaan slapen.

Bang om uitgelachen te worden

Je kind is misschien bang om uitgelachen te worden omdat hij heimwee heeft. Leer hem dat hij bang mag zijn, dat het normaal is om dit spannend te vinden. Bespreek met je kind wat hem zou kunnen helpen om het gemis minder te maken. Een briefje voor elke dag, een dagboek meegeven waarin hij zijn avonturen kan schrijven, een knuffel, een foto van het gezin, een trui met het parfum van jou… Vertel hem ook dat de begeleiding er is om voor hem te zorgen.

Bang zijn om spullen te vergeten

Dit probleem is vrij makkelijk op te lossen. Pak samen met je kind de koffer in. Je kan ook kledingspakketjes per dag maken. Op die manier moet je kind niet meer op de dag zelf nadenken wat hij moet aandoen. Oefen ook wat hij moet meenemen naar de badkamer. Want op kamp ligt de badkamer dikwijls wat verder weg van de slaapkamer.

 

Uiteraard is elk kind uniek en legt hij zijn eigen weg af. Maar met deze dingen in je achterhoofd, lukt het misschien om hem volgende zomer een paar dagen ergens te laten logeren of misschien zelfs op kamp te laten gaan.