Ons Onderwijs
Is de job van leerkracht zoveel zwaarder geworden? Is dit de schuld van het M-decreet? Of is het de druk van de maatschappij met andere woorden wij dus? Leggen wij teveel druk op onszelf? Of is het de tijd van het jaar, tijd voor bezinning? Deze vragen stel ik mij al een tijdje.
Ik kom heel veel leerkrachten tegen en als ik aan hen vraag hoe het met hen gaat dan krijg ik 1 woordje: zwaar. Mijn job is zwaar, ik voel heel veel druk van overal en ik weet niet of ik alle verwachtingen kan inlossen. Welke verwachting? Verwachtingen van ouders, verwachtingen van de directeur, verwachtingen die ik mezelf opleg, verwachtingen van de hulpverleners…
De meeste leerkrachten willen hun job heel graag, heel goed doen. Leven voor hun kinderen en zijn constant bezig met het zoeken naar het juiste aanbod voor de kinderen van hun klas. Ik kom leerkrachten tegen die in hun klas van 24 kinderen, er 3 à 4 hebben die op een aparte leerlijn zitten, 2 à 3 kinderen met autisme, 2 à 3 kinderen met faalangst … en dan spreek ik nog niet over de kinderen met leerstoornissen. Hoe moet die dit volhouden, vraag ik mij oprecht af? Wanneer ik dan in gesprek ga met deze leerkracht zegt ze dat ze voor deze zaken niet voldoende is opgeleid.
Is de opleiding dan onvoldoende? Laten ze daar steken vallen? We kunnen blijven schuldigen zoeken over alles wat fout loopt in het onderwijs, maar dat zal ons niet veel verder brengen. We moeten verder, we kunnen niet opgeven. Daar helpen we niemand mee en deze kinderen zijn onze toekomst. Zij hebben recht op goed onderwijs, maar hoe gaan we dit waarmaken. Ik heb de indruk dat we onszelf terug moeten uitvinden en stoppen met alle dingen alleen proberen op te lossen in onze klas. Iets niet weten, niet kunnen… is geen schande, maar geen hulp vragen is niet de beste oplossing. Doe beroep op je collega’s, je leidinggevende... zoek samen naar oplossingen, trek aan hetzelfde zeel. Het gevoel dat je er niet alleen voor staat kan wonderen doen.
En dan komt de kritische leerkracht boven, ja maar wij moeten het wel doen hé. Ja dat klopt, maar je staat er niet alleen voor. Het is een gedeelde verantwoordelijkheid van iedereen. Onderwijs is geen individuele sport maar een teamsport geworden. Dus maak gebruik van dat team om samen tot grote prestaties te komen. Doen zou ik zo zeggen.