‘Niemand snapt mij!!’ gilt mijn dochter.

Als ik naar mijn dochter keek, kon ik haar wel volgen. Ze was inderdaad niet altijd te snappen. Wanneer ze verhalen vertelde, sprong ze van de hak op de tak. Vertelde ze dingen maar half en verwachtte dat wij dan wisten waarover ze het had. Het was net alsof we een andere taal spraken. En verder vond ze andere zaken, dan haar vriendinnen, belangrijk.

Ook wij hadden soms het gevoel dat we haar niet snapten, wat voor ons geen fijn gevoel was. Maar wat moest dat dan zijn voor haar. Duizenden keren erger!!

Je niet begrepen voelen, is kak!

Wanneer je het gevoel hebt dat niemand jou snapt, voel je je alleen op de wereld. Krijgt je zelfvertrouwen een flinke knauw. En zie je het nut er niet van in om op te komen voor jezelf. Je hebt dat al vele malen geprobeerd, maar je ondervond dat het er niet toe deed. Want jij bent en blijft nu éénmaal die ‘rare’ met ‘rare ideeën’.

Wanneer je veelvuldig hetzelfde gevoel opdoet, ga je dat ook beginnen te geloven en je ernaar gedragen. Waardoor de anderen je nog minder gaan snappen.

Deze cirkel kan je doorbreken maar is niet zo eenvoudig. Dit doe je niet in 1-2-3. Want gedrag verander je niet met een vingerknip, maar neem het van mij aan het kan.

Hoe komt het dat we het heel moeilijk vinden om deze stap te zetten?

Dit komt door onze niet helpende gedachten. Deze gedachten houden ons dikwijls tegen om de dingen aan te pakken. Ze willen ons beschermen tegen het onheil, maar helpen ons eigenlijk niet vooruit. Ze zorgen er voor dat we lekker verder van hetzelfde doen, want dat is lekker veilig.

Je hoeft je er niet zomaar bij neer te leggen. Je kan altijd opnieuw beginnen, niks ligt voor eeuwig vast.

Door zicht te krijgen op je eigen gedrag, gevoelens, gedachten… ben je al een stap vooruit. Dan weet je wat jou triggert, hoe je reageert op mensen en dingen. Dit kan je leren door even stil te staan en terug te kijken naar de situatie waar je in verkeerde. Je stelt dan best vragen aan jezelf. Wat heb ik gedaan? Wat heb ik gezegd? Hoe heb ik mij gevoeld? Hoe reageerde de andere? Ben ik te ver gegaan? Hoe zou ik het de volgende keer anders doen en hoe dan? Vindt hij het misschien niet leuk als ik over gamen praat?

Eens je dit weet, kan je aan de slag. Dan pas kan je stapje voor stapje je gedrag veranderen. Je krijgt vat op je gevoelswereld, je leert een taal om je gevoelens beter uit te drukken. Je kan gaan werken aan je zelfvertrouwen.

Jonge kinderen kunnen deze reflectie nog niet zelf maken. Daar hebben ze hulp bij nodig van een volwassenen. Jij als ouder kan dan de onderzoekende vragen stellen en samen met jouw kind naar antwoorden zoeken. Bespreek ook samen met je kind wat hij anders gaat doen, geef hem alternatieven. Laat je kind het uitproberen en vraag er na. Vraag aan je kind wat hij gedaan heeft, wat er gelukt is, wat er niet gelukt is en hoe het komt.

Hoe meer inzicht je kind krijgt van zijn binnenkant, hoe beter hij zichzelf gaat begrijpen, hoe beter hij zijn behoeftes aan de anderen kan duidelijk maken. Hoe beter hij begrepen wordt.

Wil je dat jouw kind meer inzicht krijgt in zijn gedrag? Neem dan contact op voor een gratis verkennend gesprek. Dan bekijken we samen hoe we hiermee aan de slag gaan.