Mijn kind doet tegendraads!
Wanneer ik A zeg, zegt mijn zoon gegarandeerd B. Wanneer ik neen zeg doet hij het toch. Help, mijn zoon doet tegendraads en ik word er hoorntjes dol van. Waarom kan hij niet ‘gewoon’ doen? Gewoon doen wat ik vraag.
Is dat bij jullie ook zo?
Waar komt dit gedrag toch vandaan? Het lijkt precies sterker dan hemzelf. Soms denk ik dat hij het met opzet doet, maar is dat wel zo?
Wanneer ik beter naar hem kijk, zie ik dat hij vooral tegendraads is wanneer hij dingen moet doen die hij niet ziet zitten of die hij zinloos vindt.
Is dat dan tegendraads zijn?, vraag ik mij luidop af. Voor mijn gevoel wel, voor zijn gevoel niet. Hij wil niet tegendraads zijn, maar gewoon zijn grenzen aangeven. Hij wil niet zomaar alles aannemen van wat ik zeg of doe. Hij wil zelf kunnen beslissen.
Daar zou ik best trots op mogen zijn, niet!
Maar toch blijf ik met het gevoel zitten dat hij tegendraads doet. Hier moet ik werk van maken, maar niet door hem te dwingen.
Ik voel aan alles dat dit niet simpel zal zijn want ik wil dat hij niet uit de band springt. Maar is uit de band springen nu zo erg? Neen, denk ik bij mezelf. Ik wil net dat hij zijn grenzen aangeeft, dat hij kritisch nadenkt.
Dus Griet, LAAT HET LOS!!!
Jij hebt een probleem, niet hij. En telkens dat dat gevoel boven komt, vraag je je af of hij echt wel zo tegendraads doet.
Maar hoe doe ik dat? Soms moet hij toch gewoon luisteren en doen wat ik vraag, niet.
- Één van de strategieën die ik toepas is: Ik laat het passeren. Ik ga er niet op in waardoor ik niet in een vervelende discussie terecht kom.
- Een andere strategie is: Mijn zoon zoveel mogelijk inspraak geven. Samen zoeken naar een compromis.
Of dit de beste strategieën zijn, weet ik niet. Maar voor mij werken ze wel!
Hebben jullie nog andere strategieën die werken? Laat maar weten.
Maar mocht jij hulp nodig hebben bij het vinden van een gepaste strategie , geef me dan een seintje. Want met 2 weten we meer dan alleen.