Mijn dochter heeft geen vriendjes op school

Zij wilt zo graag bij het groepje van de populaire meisjes van haar klas horen. Maar zij hebben blijkbaar beslist dat dit niet zal gebeuren. Ze negeren haar, duwen haar letterlijk en figuurlijk uit de groep, lopen van haar weg. Maar wanneer ze iets lekkers mee heeft, dan zien ze haar wel staan en doen ze super vriendelijk. Daar boven op komt nog dat ze tijdens de turnles, quiz, groepswerk telkens als laatste gekozen wordt.

Ze snapt echt niet waarom. Ze weet niet wat ze verkeerd doet. Maar blijkbaar ligt ze niet zo goed in de groep. Oké ze is niet van de sportiefste en kan soms nog wat ‘kinderachtig’ reageren, maar ze is slim, grappig, behulpzaam en ze ziet er bovendien ook goed uit.

Maar toch wordt zij nooit als eerste gekozen, integendeel de andere kinderen vinden het heel vervelend wanneer ze in hun groepje zit. Misschien zijn zij ook bang om niet meer bij het ‘populaire’ groepje te horen.

Wat is eigenlijk het probleem van die meiden? Waarom sluiten ze haar uit? Ligt het aan haar kledingstijl, haar stem, haar manier van lopen… of nog iets anders. Ik weet het kan om de zotste dingen gaan, maar nu kan ik er de vinger niet opleggen. Wat doet mijn dochter verkeerd?

Maar een ding weet ik zeker, hoe langer het zich voordoet, hoe ongelukkiger mijn dochter er van wordt. En dat breekt mijn moederhart. Het is verschrikkelijk om te zien hoe mijn vrolijke, spring in’t veld verandert in één hoopje ellende door een paar meisjes. Wanneer ik mijn dochter zo ongelukkig zie, wordt er iets wakker in mij. Het is precies alsof de leeuwin in mij wakker wordt. Ik voel een ongelofelijke drang om mijn kind te verdedigen en te beschermen. Want deze dames raken mij op mijn meest kwetsbare plek, namelijk mijn kind en als dat gebeurt, heb ik ongelofelijk veel zijn om ze eens flink mijn gedacht te zeggen. En ooh, ik zou zo het fantastisch vinden moest mijn dochter deze meiden eens flink pijn doen. Want dat verdienen ze. Ik zou stiekem trots op haar zijn.

Maar helpt dat mijn dochter vooruit? Neen, integendeel. Er geldt precies een ongeschreven regel bij deze meiden. Wanneer je mama zich komt ‘moeien’ of wanneer jij ons iets aandoet word je dubbel en hard gestraft. Dan heeft mijn dochter het nog harder te verduren en dat is het laatste wat ik wil.

Maar wat ik dan wel doen? Hoe kan ik helpen zodat zij toch nog een fijne schooltijd heeft, met veel vriendinnen rondom zich?

Misschien moet ik eens werk maken van deze zaken in plaats van in mijn vechtmodus te kruipen. Want zo kan het niet blijven duren.

• Bespreek met jouw kind waarover hij kan praten.

Heb met jouw kind een gesprek over vriendschap. Ga na wat jouw kind verstaat onder een vriend. Bespreek met jouw kind hoe hij vrienden kan maken. Maak een lijst met dingen wat hij allemaal kan doen. Bijvoorbeeld iemand vragen om samen een spel te spelen, iemand vragen om te komen spelen, iemand iets laten zien of iets delen, iemand vragen om samen naar school te fietsen. Leer je kind welke onderwerpen handig zijn als ijsbreker. Je kan praten over het weer, sport, huisdieren, hobby’s, muziek…

• Laat je kind anderen observeren.

Voor kinderen voor wie het maken van vrienden moeilijk gaat, is het interessant om jou of andere kinderen te observeren. Hoe pakken zij het aan? Wat zeggen en doen ze om mee te mogen spelen? Hoe vragen ze aan kinderen om samen te spelen? Tot welke speelafspraken komen ze en hoe maken ze die? ...

• Nodig af en toe een klasgenoot uit bij je thuis.

Misschien moet ik eens een paar kinderen van haar klas uitnodigen bij ons thuis. Op die manier krijg ik misschien beter zicht op wat er goed en wat er fout loopt. Op die manier kan ik zien hoe mijn dochter samenspeelt met anderen. Misschien moet ik bij de eerste afspraak duidelijk aanwezig zijn om daarna geleidelijk aan op de achtergrond te verdwijnen. Zo kan zij dit in een veilig situatie oefenen.

• Oefen met weerbaarheid.

Onze uitstraling en houding hebben heel veel invloed op welke indruk we achterlaten bij de anderen. En dit kunnen we oefenen. Je kan je kind leren een stevige houding aan te nemen wanneer hij iets zegt tegen een ander. Oefen met je kind om stevig te staan, rechte rug, de ander aankijken en duidelijk een hoorbaar praten. Dit kan je oefenen aan de hand van een rollenspel. Je probeer de verschillende houdingen (onzeker, stevig, agressief, verlegen…) uit. Daarna bespreek je het effect.

• Laat je kind oefenen in een nieuwe omgeving.

Soms is het heel lastig voor je kind om dit te oefenen op school. In klas ligt de sociale ‘rangorde’ reeds vast en is die moeilijk te doorbreken. Maar in een nieuwe groep, kan je kind makkelijker een plekje verwerven. Hij kan zijn in de sportclub, jeugdbeweging maar ook op vakantie oefenen met het maken van nieuwe vrienden. Deze ervaringen en de boost aan zijn zelfvertrouwen kan hij meenemen naar de schoolsituatie.

• Betrek de leerkracht.

We gaan samen naar de leerkracht om dit te bespreken. Maak samen afspraken. Hij kan misschien af en toe samen spelen met de kinderen van de klas. Hij kan ook een oogje in het zeil houden tijdens de speeltijden. Misschien maakt hij zelf de groepjes voor de quiz, groepswerk.

Wat denk jij? Wat zou jij doen als je kind geen vriendjes heeft? Wanneer komt de drang om je kind te verdedigen boven? Welke situaties ‘triggeren’ jou?

Laat het gerust weten.