Laat Los!

Momenteel sta ik voor één van de grootste uitdagingen in het loslaten. Mijn 2 oudste kinderen leren autorijden. De oudste heeft 20 uur via de rijschool gevolgd en kan in principe alleen rijden. De tweede leert rijden met mijn man. Maar telkens één van hen achter het stuur kruipt, heb ik de neiging om hen tegen te houden. Want zeg nu zelf, het verkeer is vreselijk. En ik mag er niet aan denken wat er allemaal kan fout lopen.

Is dit een goed plan? Neen, dat weet ik ook wel, maar de drang om hen te beschermen, komt dan boven drijven. Dan moet ik actief tegen mezelf zeggen ‘laat ze los’. Want dit is de enige manier. Ik kan toch niet eeuwig taxichauffeur zijn.

Maar wanneer ik hen veilig bij mij houd, hen in een glazen kooitje stop, ontneem ik hun ontwikkelingskansen. Kinderen leren pas problemen oplossen en uitdagingen aangaan wanneer ze dit ook zelf mogen uitproberen. Wanneer ze zelf mogen ontdekken wat werkt en wat niet, leren ze ontzettend veel bij. Zowel op vlak van zelfvertrouwen, vaardigheden als sociale relaties…

Loslaten gaat sowieso gepaard met het feit dat mijn kinderen met hun kop tegen de muur lopen, dat ze een verkeerde beslissing nemen… Maar is dit erg? Neen, daar leren ze uit.

En wat kan ik als ouder doen? Er zijn voor mijn kinderen, een veilige haven bieden. Zodat ze met hun vragen, ontgoochelingen, tegenslagen... bij mij terecht kunnen.

Hoe kan ik mijn kind loslaten?

• Loslaten gaat stap voor stap. Doe dit geleidelijk aan. Geef je kind niet plots alle vrijheid. Dit is veel te beangstigend voor jouw zoon of dochter. Observeer je kind goed zo weet je als ouder waar je kind toe in staat is.
• Loslaten gaat samen met de leeftijd van je kind. Je lagere schoolkind kan je al gemakkelijker loslaten dan je peuter.
• Loslaten is ook onderhevig aan factoren die buiten je kind liggen, hou daar rekening mee. Het is makkelijker om je 8 jarig kind alleen naar school te laten fietsen wanneer je in een heel rustige gemeente woont. Of wanneer je kind geen enkel gevaarlijk punt tegenkomt op zijn route.
• Let erop dat je je eigen gevoelens van twijfels of angst niet te veel projecteert op je kind. Stel je steeds deze vraag: ‘Wil ik dit niet omdat het mij bezorgd en angstig maakt, of wil ik dit niet omdat ik denk dat mijn kind dit nog niet aankan?’
• Loslaten is een proces dat pas stopt wanneer je kind op zijn eigen benen staat. Wanneer je kind iets tot een goed einde gebracht heeft, dient er zich al een weer een ander punt aan waarop hij losgelaten moet worden.