Laat jij je kind risico's nemen?

Hoe zit het bij jouw kind? Mag jouw kind risico’s nemen of liever niet?

Heel dikwijls willen wij onze kinderen beschermen tegen schrammen, builen en breuken. Waardoor we ze de kans om te ontwikkelen ontnemen. Voor ons ouders is dit een veilige manier, dan zijn wij gerust. Want onze kinderen loslaten en risico’s laten nemen, vinden wij angstaanjagend. Stel je maar eens voor dat er iets gebeurd.

Wel beste ouders er kan altijd iets gebeuren, ook al houd je je kind heel dicht bij jou. Je zoon of dochter zal steeds op zoek gaan naar risico’s. Dit is nu eenmaal wat kinderen doen. Kinderen zoeken de grenzen op. En je kind constant in het oog houden, is niet te doen. Voor jou heel stresserend en voor je kind heel verstikkend.

Wanneer wij erin slagen om onze kinderen het vertrouwen te geven om dit risicovol spel tot een goed einde te brengen, leren ze oh zo véél. En ja, risicovol spelen is “spannend spelen dat kinderen uitdaging en gelegenheid biedt om hun capaciteiten te testen, en waarbij er een risico op lichamelijk letsel bestaat.” Op die manier leren ze hun grenzen kennen. Leren ze omgaan met spannende zaken waardoor ze veerkrachtiger en zelfredzamer in het leven staan. Door zo te spelen, leren ze hun angsten te overwinnen.

Met andere woorden kinderen leren heel veel vaardigheden door risicovol spel. Ze leren beter omgaan met gevaar, leren risicovolle situaties beter inschatten en maken daardoor betere en veiligere keuzes. Leren ze dat ze nieuwe, spannende zaken zelf tot een goed einde kunnen brengen. Het spelen met gevaarlijke voorwerpen als stokken, messen, zagen, hamers, spijkers… geeft onze kinderen zelfvertrouwen.

Aan ons de kunst om het risicovol spel te omarmen in plaats van het weg te halen uit het leven van onze kinderen. Wil dit zeggen dat we onze kinderen aan hun lot moeten overlaten en dat ze alles verder zelf moeten uit zoeken? Neen

Als ouder moet je je kind beschermen tegen gevaren. Af en toe moet je ingrijpen als ouder. Zeker wanneer je kind de vaardigheden nog niet heeft om het risico in te schatten. Maar dat wil niet zeggen dat je de risico’s moet wegnemen. Wij moeten leren de omgeving ‘zo veilig als nodig is’ te maken. Dit houdt in dat het kind zich voldoende veilig voelt om te exploreren en aanvaardbare risico’s kan nemen. Leer je kind met een hamer en een zaag aan de slag te gaan. Spreek met je kind af hoe hoog hij in bomen kan klimmen, laat je kind voor een korte periode eens alleen thuis… En wanneer je kind daar vaardiger in is, kunnen de risico’s groter worden.

En ja, wij moeten in zo’n situaties heel dikwijls op onze tanden bijten om niet telkens neen te zeggen, de dingen uit handen te nemen of in een kramp te schieten. Grijp pas in als je kind acuut gevaar loopt. Op die manier kan je kind tonen wat hij al kan en heb jij als maar meer vertrouwen in jouw kind.

Los laten en vertrouwen hebben in je kind is de boodschap. Niet makkelijk, maar echt de moeite waard. Je bewijst je kind er een grote dienst mee, neem dat maar van mij aan.

En om terug te komen op mijn eerste vraag. Laat jij je kind risico’s nemen? Laat het gerust weten, ik ben heel benieuwd.