Ik wil erbij horen!

Wanneer je kind buitengesloten wordt, maak je je best wel zorgen. Het is niet fijn als je kind niet overweg kan met zijn klasgenoten, niet op verjaardagsfeestjes gevraagd wordt of wanneer hij nooit vrienden over de vloer krijgt.

Kinderen kunnen echt wel hard zijn voor elkaar. Wanneer je kind er een beetje anders uitziet. Wanneer je dochter meer houdt van ravotten, voetballen en ‘oorlogje spelen’ of wanneer je zoon meer houdt van praten, poppen, mensen verzorgen, bestaat de kans dat je kind buiten de groep valt. Dat hij of zij er niet bij hoort, want hij of zij doet zo ‘raar’.

Wanneer ze merken dat je kind zich moeilijk kan verweren tegen verbaal of non-verbaal geweld, wordt hij een makkelijk slachtoffer. De kans is groot dat hij het mikpunt wordt van hun geplaag. Er niet bij mogen horen, is hard!

Sociale dieren

Onze kinderen zijn (net als wij) sociale dieren en bij een groep horen is de normaalste zaak van de wereld. Ze willen zich verbonden voelen met anderen. Wanneer ze zich verbonden voelen, kunnen ze zich pas ontwikkelen.

Sommige kinderen vinden het niet erg wanneer ze aan de rand van de groep staan. Zij functioneren nog perfect wanneer ze niet gevraagd worden om mee te doen. Maar de meeste kinderen willen bij de groep horen. Wanneer ze buiten gesloten worden, vinden ze dat heel vervelend en voelen ze zich héél ongelukkig. Wanneer dit heel regelmatig gebeurt, lijdt hun zelfvertrouwen daar onder. Ze beginnen te twijfelen aan zichzelf. Ze denken dat niemand hen mag of hen leuk vindt. Dit kan er voor zorgen dat ze zich reeds op voorhand afzijdig houden en niet deelnemen aan de groepsactiviteiten. Op die manier proberen ze zich te beschermen tegen de afwijzing. Hun gevoel van eigenwaarde krijgt op die manier een minder harde deuk.

Het kan ook zijn dat je kind zich gaat aanpassen aan de groep om er bij te horen. Misschien gaat hij mee pesten, doet hij zich stoerder voor dan dat hij is. Plots vindt hij de dingen die hij vroeger leuk vond, nu kinderachtig en stom.

Maar zelfs dan blijft hij met het gevoel zitten dat hij er niet écht bij hoort. Hij hoort er pas écht bij wanneer hij zichzelf kan en mag zijn in de groep, wanneer de anderen hem accepteren zoals hij is.

Ouders

Misschien zie jij dat je kind weinig weerbaar is op school, maar in de jeugdbeweging, sportclub, muziekschool… geen enkel probleem heeft met het maken van vrienden en om bij de groep te horen. Ze hebben daar wel iemand gevonden waarmee het klikt. Dit komt omdat je kind bij de juiste groep terecht is gekomen. Een groep met gelijkgestemden, met dezelfde interesses. Een groep waar hij zichzelf kan zijn.

Voor jouw kind kan het een troostend gedachte zijn dat er verschillende soorten groepen bestaan. En dat het niet wil zeggen dat wanneer hij niet bij die ene groep thuis hoort dat er geen enkele groep is waarbij hij kan aansluiten. Het kan zijn dat hij zijn groep nog niet gevonden heeft, maar voor elk kind is er een groep.

Jij kan je kind daarin ondersteunen door in gesprek te gaan met jouw kind. Ga zelf niet panikeren, daar heeft jou kind niks aan integendeel. Wanneer wij ouders heel angstig, boos, verdrietig reageren, geven we indirect de boodschap dat wat er nu gebeurt bijzonder ernstig is. Dat het misschien nooit opgelost geraakt.

Ga ook niet onmiddellijk actie ondernemen. Luister naar je kind, ga na wat hij wilt. Ga in gesprek. Probeer dit gesprek zo rustig en normaal mogelijk te laten verlopen, hoe moeilijk het ook is.

Bekijk samen met je kind met welke kinderen hij zou willen omgaan. Met welke andere kinderen hij graag bevriend zou raken. Bedenk samen wat je zou kunnen doen om contact te maken. Vertel aan je kind dat hij verschillende soorten vriendengroepen kan hebben zoals sportvrienden, leesvrienden, babbelvrienden, kookvrienden, speelvrienden... Dat hij niet alles met een paar vrienden hoeft te doen.

Door procesgerichte complimenten te geven, je kind zelf oplossingen laten bedenken, je kind laten opschrijven wat hij leuk vindt aan zichzelf versterk je zijn zelfvertrouwen. En zelfvertrouwen, zichzelf graag zien, is net wat hij nodig heeft om zich staande te houden.

Door je kind handvaten te geven, wordt hij weerbaarder. Hij zal daardoor steviger in zijn schoenen staan en ook in deze moeilijke situatie het zien zitten om verder te gaan.

Wat doen jullie wanneer je kind uit de groep valt? Welke acties ondernemen jullie?

Weet je niet hoe je hier mee om moet gaan? Of welke handvaten je kunt geven aan je kind? Geen probleem, neem gerust contact op voor een gratis verkennend gesprek en dan gaan we samen op zoek naar oplossingen.