FOMO = Fear Of Missing Out
Toen ik klein was, wou ik overal bij zijn. Ik was bang om iets te missen. En toen het tijd was om te gaan slapen, trok ik alle registers open om toch maar langer op te blijven. Mij verstoppen, boos worden, druk bezig zijn, heel stil zijn zodat ze mij zouden vergeten…
Deze angst heeft toch een groot deel van mijn leven bepaalt. Ook als jongvolwassene, toen ik op kamp was, bleef ik altijd tot de laatste op. Op café of naar een fuif gaan, was blijven tot de allerlaatste of doordoen tot de zon opkwam. Ook al was ik doodmoe, ik kon het niet. Ik kon niet naar huis gaan. Ik moest en zou er bij blijven, want stel je maar eens voor dat ik iets zou missen.
Gaandeweg heb ik geleerd dat het oké is om niet overal bij te hoeven zijn. Dat het oké is om te gaan slapen wanneer je moe bent en bovenal dat de wereld niet vergaat wanneer ik van iets niet op de hoogte ben.
Hoe komt het toch dat ik deze drang had?
De oorzaak bij ‘angst hebben om iets te missen’ of anders gezegd FOMO Fear of Missing Out, ligt vooral bij het maken van keuzes. Namelijk het niet kunnen kiezen, het liefst alles willen opzuigen en dan uit onmacht niet weten waar je moet zijn of kijken.
Keuzestress krijgen, is niet abnormaal. Je wordt de dag van vandaag overspoeld met informatie van over de hele wereld. Je hersenen moeten deze info allemaal verwerken zonder dat ze zichzelf op pauze kunnen zetten. Wanneer je FOMO hebt, voel je je op het einde van de dag vaak doodmoe van alle prikkels.
Wanneer je je constant laat leiden door de angst iets te missen, kom je nooit helemaal tot rust. En dat is nu eigenlijk wat je lijf nodig heeft. Rust, om te herstellen van een hele dag indrukken. Je lichaam en hoofd heeft rust nodig om alle prikkels, ervaringen te verwerken. Doe je dat niet dan leidt dit tot vermoeidheid en stress.
Daarnaast ga je veel te vaak over je eigen grenzen heen. Doordat je moeilijk nee kunt zeggen, omdat je niks wilt missen. Wanneer je te veel en te lang over je grenzen gaat, weet je niet meer wat echt belangrijk is voor jou.
Het constant er bij willen zijn, tast ook je zelfvertrouwen aan. Je ziet constant zaken die je laat liggen en de anderen hebben het altijd beter voor elkaar. Je gaat je als maar meer ontevreden voelen over jezelf.
Hoe kom je er vanaf?
De eerste stap is gezet wanneer je herkent dat je last hebt van FOMO. Wanneer je dit weet, kan je er iets aan doen. Weet dat het voor iedereen onmogelijk is om overal aanwezig te zijn. Er zijn zo veel verschillende opties en je kan ze niet allemaal doen. In plaats van je te focussen op wat je mist, focus je je beter op wat waar je voor gekozen hebt, voor wat je nu gaat doen.
Leer ‘nee’ zeggen
Nee zeggen is heel belangrijk, maar niet evident. Ga bij jezelf na of je echt op de uitnodiging moet ingaan. Wil je echt gaan? Geeft deze uitnodiging jou energie of zuigt ze energie? Denk goed na over deze vraag en laat je antwoord niet bepalen door de angst iets te zullen missen.
Wees tevreden
Wanneer je een beslissing hebt genomen, wees dan ook tevreden. Focus je op het hier en nu. Zie de voordelen van de keuze die je gemaakt hebt in plaats van constant bezig te zijn met wat je allemaal zou missen.
Stop met vergelijken
Praat jezelf geen negatief zelfbeeld aan. Stop met je te vergelijken met anderen dat maakt je alleen maar verdrietig. Op die manier begin je als maar meer te twijfelen aan jezelf wat absoluut niet nodig is. Jij kent jezelf het beste van al en jij weet wat je nodig hebt. En net zoals bij al de andere mensen heb je goede en mindere goede momenten. Probeer daar een realistisch beeld van te krijgen. Dit kan je doen door je te richten op jouw eigen leven en niet op dat van anderen.
Plan tijd om op te laden
Door ons drukke leven en daarboven op nog eens de angst om dingen te missen, is het soms lastig om voldoende tot rust te komen. Pan daarom van tevoren een aantal rust momenten in. Blokkeer dat in je agenda. Ga naar buiten om te wandelen of te sporten. En wanneer je ‘s avonds in de zetel ploft, zet dan je telefoon, mail… uit. Even niet bereikbaar zijn doet wonderen.
Besef ook dat dit geen fenomeen is alleen bestemt voor volwassenen. Ook onze kinderen kunnen last hebben van FOMO. Zij vertonen dezelfde symptomen, alleen weten ze niet altijd hoe er mee om te gaan. Dus beste ouders, wat werkt voor ons werkt ook voor onze kinderen. Wees een voorbeeld, leer je kind hoe hij kan omgaan met zijn FOMO!