Alles wat je aandacht geeft, groeit!

foto van zaadjes die ontkiemen tekst alles wat je aandacht geeft, groeit

Misschien heb je het zelf reeds ondervonden dat deze uitspraak klopt als een bus. Misschien met scha en schade. Misschien heb je deze dynamiek nog niet helemaal door, niet erg.

Maar ze klopt ook voor het gedrag van onze kinderen. Wanneer we aandacht geven aan onze kinderen groeien ze. Dit geldt voor zowel positief als negatief gedrag.

Wanneer je kind over de rooie gaat en jij als ouder geeft daar veel aandacht aan. (Wat soms niet anders kan, iedereen kent wel een of andere winkelscène.) Voelt je kind aan alles dat zijn gedrag iets in werking heeft gezet. Hij heeft ontdekt dat hij op die manier jouw aandacht krijgt. Ja, want jij moet wel reageren als je wilt dat hij stopt. Je zal misschien boos worden en dan ontploft de hele boel of je kiest er voor om hem om te kopen waardoor hij eventjes gesust is. En hij, hij zal er alles aan doen om dit gedrag nog eens te stellen en al zeker wanneer hij zijn zin gekregen heeft.

En wanneer je kind terug rustig is na de uitbarsting, willen wij ouders er wel eens over praten. Wij hopen dat door te praten het probleem opgelost wordt. Maar daar heb je geen garanties voor. Jij kan jammer genoeg niet beslissen hoe jouw kind de volgende keer zal reageren. Misschien ondervind je dat je kind nog meer uitbarstingen krijgt, dat ze net niet verdwijnen. Je merkt dat je net het omgekeerde hebt bereikt dan dat je wou. Hoe komt dat nu?

Dit komt omdat jouw kind ontdekt heeft dat die uitbarstingen van hem exclusieve aandacht opleveren!! Mama en papa praten met mij, ik krijg een snoepje, ik mag langer opblijven… En dat vindt hij wel super plezant. Want zeg nu zelf, jij zou toch ook liever negatieve aandacht krijgen dan helemaal geen aandacht. Geen aandacht krijgen, is de grootste straf die er bestaat voor jouw kind.

En wij ouders hopen met deze ingrepen net dat hij zal stoppen met zijn krijsscènes of woede-uitbarstingen. Maar niks blijkt minder waar, integendeel.

Hoe los je dit probleem dan op, hoor ik je denken? Mag je als ouder niet meer praten met je kind? Mag je er geen aandacht meer aan besteden?

Jawel, dat mag zeker en is zelfs goed. Maar zorg ervoor dat de babbeltijd in verhouding staat met de ernst van de gebeurtenis. Je hoeft niet altijd alles uit te praten, je hoeft niet elke gebeurtenis evenveel aandacht te geven, soms is een nee of een knuffel voldoende. Hou het ook niet alleen bij praten, maar kom ook tot acties. Maak met je kind afspraken!! Maak aan je kind duidelijk welk gedrag je wenst. Zeg aan hem wat je verwacht wanneer je je samen gaat winkelen. Geef vooral aandacht aan de dingen die goed lopen. Bevestig het positieve gedrag van je kind. Geef hem een schouderklopje wanneer hij eens geen uitbarsting gehad heeft. Moedig hem aan wanneer hij iets wil ondernemen.

Want zeg nu zelf als ouder wil je toch dat je kinderen positief, ondernemend en empathisch zijn. En dat heeft nu eenmaal aandacht nodig om te groeien ;-).