Gedachten bepalen je gevoel

Ja dat snap ik helemaal. Niet gezien worden, moet het ergste zijn wat er bestaat. Wanneer er ruzie is, word je tenminste nog gezien. Ook al is het op een negatieve manier. Er is dan toch nog een manier van contact.

Toen ik doorvroeg, bleek het over (gelukkig maar) een paar klasgenoten te gaan. Maar hij had zich daar zo op gefocust waardoor hij al de rest niet meer zag. Het was precies alsof hij oogkleppen op had. De mensen die het wel goed met hem voor hadden, kwamen niet meer in zijn blikveld. Al zijn energie ging naar die paar klasgenoten. Waardoor hij zich almaar slechter ging voelen op school en van geen hout nog pijlen wist te maken.

Als buitenstaander denk je dan snel. Dump deze kinderen, negeer ze, trek je oogkleppen open, kijk eens goed rondom jou, focus op de positieve zaken… Dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Moest het zo simpel zijn, dan was zijn probleem al lang opgelost.

Hoe komt het toch dat hij zo gefocust blijft op het negatieve?

De oorzaak moeten we zoeken in onze evolutie. Onze voorouders overleefden door vooral onaangename dingen te vermijden. Een beer die op je afkomt is een onaangename prikkel. Bessen zijn een aangename prikkel. Deze beer, de mogelijke verwondingen en de dood die er opvolgt vermijden, is veel belangrijker om te overleven dan het eten van de bessen.

Ons brein is zo geprogrammeerd om gevaarlijke dingen op te sporen. Ook nu nog is ons brein constant op zoek naar slecht nieuws. En eens het gevonden is, focust ons brein zich daarop. Negatieve zaken worden ook sneller in ons geheugen opgeslagen. Daardoor blijven negatieve ervaringen langer hangen dan toffe momenten. Deze vervagen veel sneller.

Het hielp onze voorouders om te overleven. Maar of dit nu nog even efficiënt is, dat is nog maar de vraag.

En nu?

Heel dikwijls is dit niet het geval. Onze negatieve gedachten nemen zoveel ruimte in waardoor we de positieve dingen niet meer kunnen zien. Ze zorgen ervoor dat het positieve onder gesneeuwd wordt.

Dus moet hij gewoon maar een beetje positiever denken. Jammer genoeg is het niet zo gemakkelijk. Er zijn gelukkig wel een aantal specifieke stappen die hij kan zetten om uit die negatieve spiraal te geraken.

De kracht van helpende gedachten

Gedachten spelen daar een hele grote rol in. Hij kan leren zijn focus te verleggen door in te zetten op helpende gedachten (positieve gedachten). Hoe positiever hij denkt, hoe beter hij zich in zijn vel voelt. Logisch toch! Maar dat gaat niet zo maar. Dit vraagt wel enige oefening. Eerst en vooral moet hij weten dat er twee soorten gedachten zijn. De helpende en de niet-helpende gedachten. De niet-helpende gedachten zorgen ervoor dat hij zich niet prettig voelt. Ze zorgen er ook voor dat hij boos of verdrietig blijft. Helpende gedachten helpen om hem prettig te voelen. Wanneer hij positief kan denken, zal hij zijn gevoel kunnen ombuigen.

Het is belangrijk dat hij bewust wordt van zijn gedachten. Welke gedachten heeft hij wanneer hij zich boos, verdrietig… voelt? Kan hij deze niet-helpende gedachten ombuigen naar helpende gedachten. Hierbij kan hij zeker wat hulp gebruiken.

Afleiding

Een andere techniek die hij kan toepassen, is zichzelf afleiden. Wanneer hij leuke dingen doet, zullen de negatieve emotie minder aanwezig zijn. Als hij leuke dingen ervaart, is het interessant om er ook even bij stil te staan. Door dit te doen, versterkt hij de positieve patronen in zijn hersenen. Op die manier is hij zijn hersenen aan het ‘herschrijven’. Hij is nieuwe, positieve paden aan het opbouwen. Hij laat zo meer positieve informatie toe. Wanneer hij deze zaken opschrijft, kan hij er regelmatig naar terug kijken.

De negatieve focus van ons brein is heel sterk. De focus verleggen naar het positieve vraagt tijd, maar is zeker de moeite waard.

Als kindercoach leer ik jouw kind heel graag hoe hij meester kan worden van zijn brein om zo de stappen te kunnen zetten naar een gelukkiger leven.

Want het leven is veel te kort om niet te gaan voor het leven dat hij verdient.