Druk, druk druk!

Kan jouw kind de vele prikkels die op hem afkomen goed kanaliseren en vrij relaxed door het leven gaan? Of is hij eerder een stresskip en wordt hij ongelukkig van al die prestatiedruk?

Reactie van mijn kinderen

Bij mijn kinderen zie ik een opsplitsing. De meisjes veranderen in stresskippen (net zoals ik) en de jongens hebben daar blijkbaar minder last van (net zoals hun vader). Is deze opdeling toeval? Ik weet het niet. Misschien zijn de jongens even grote stresskippen als hun zussen, maar tonen ze het minder. Wie zal het zeggen.

Maar één ding weet ik zeker wanneer de druk bij de meisjes hoog is, zijn ze niet altijd hun vrolijke zelve, is hun lontje veel korter en is het soms op de tenen lopen. Blijkbaar zijn hun copingstrategieën niet fantastisch. De druk slaat naar binnen, ze krijgen stress en raken er maar niet vanaf. De stress stapelt zich op en op en op.

En wie mag het dan ontgelden? Ja, juist ik. En eerlijk ik kan daar niet goed mee om. Dan word ik snel gefrustreerd en denk ik al snel dat ik ondankbare kinderen heb. Dat ik in hun ogen nooit iets goed kan doen. Dan schiet ik in mijn reptielenbrein en ik ben klaar om mij te verdedigen. Want hun manier van reageren, vind ik onrechtvaardig.

Wanneer ik zelf gestresseerd rondloop, kan ik niet altijd mijn mond houden en loopt dit soms uit in een fikse ruzie met slaande deuren. Met als gevolg dat iedereen boos is op elkaar.

Hoe dit probleem oplossen?

Met scha en schande heb ik geleerd om op dit moment mijn mond te houden. Maar in mijn gedachten, schreeuw ik heel luid. Soms vloek en tier ik. Ik weet dat ik dan heel onredelijke dingen denk. Maar dit moet nu even. Dit is mijn manier van daar mee om te gaan.

Wanneer ik rustig ben, ren ik niet meer onmiddellijk naar hen toe. Vroeger deed ik dit wel. Ik vond dat zij dan ook maar klaar moesten zijn voor een gesprek. Maar heel dikwijls liep dit uit tot terug boos zijn op elkaar.

Nu geef ik hen ook de kans om rustig te worden. Ik probeer ze pas aan te spreken wanneer hun grootste stress is weggeëbd. Dit kan soms een dag erna zijn. Maar een gesprek voeren doen we. En gaan we samen bekijken hoe we dit kunnen voorkomen. Hoe ze hun stress, de druk kunnen kanaliseren.

Oplossingsstrategieën vinden

De dochters kiezen er voor om te wandelen, lopen… aan sport te doen om hun hoofd vrij te maken. Muziek beluisteren werkt ook. Ik moet even met rust gelaten worden ook al is het maar 5 minuten. Dan ga ik even naar mijn kamer of naar de wc. Daar doe ik wat ademhalingsoefeningen om tot rust te komen en ik spreek mezelf ook toe dat het wel goed komt. Wandelen, een boek lezen, een hersenloze serie kijken werkt voor mij heel preventief. Dan kan ik mezelf ontspannen en kan ik op een rustige manier in relatie gaan met mijn kinderen, man, vrienden, collega’s…

Stress hebben we allemaal. De kunst is om die hanteerbaar te krijgen, om die op een oké manier te kanaliseren. Dit is heel dikwijls een zoektocht. Maar eentje die de moeite waard is want je plukt er vruchten van.

Voor onze kinderen is dit niet altijd evident. Zij hebben daar jouw hulp en aanmoediging bij nodig. Ga op een rustig moment in gesprek met hen. Zoek samen naar manier die bij hen de stress reduceert. Waardoor de druk bij hen wat minder wordt. Doe het voor, ga samen met je kinderen wandelen, fietsen… Luister samen naar muziek. Toon aan je kind wat jij doet in deze situatie.